Schrijfster Cynthia McLeod schrijft in haar boek 'Slavernij en de memorie' (2002) het levensverhaal van de slaaf Kofi. Kofi wordt gevangen in Afrika en vervolgens met een slavenschip naar Suriname gebracht. Lees onderstaand fragment over zijn eerste ervaringen op een slavenschip. Hoe was de overtocht voor de slaven?

"Na het water geven, haastten de witte mannen zich het trapje op en sloten het luik. Wat was het vreselijk benauwd, Kofi had het gevoel te zullen stikken. Het was aardedonker, hij zag niets maar hij wist dat ze met honderden opeen gepakt daar op de vloer lagen en hij hoorde alleen gehuil en geweeklaag. Boven zich hoorde hij allerlei geluiden en na een poosje voelde hij dat de boot schommelde. Hij hoorde hoe mensen kokhalsden en overgaven en opeens voelde hij ook nattigheid onder zich. Hij lag in braaksel! Het rollen van de boot werd heviger, overal om zich heen hoorde hij mensen overgeven. Alles was nu nat en vies en wat een stank! Wat een ellende! Hij had absoluut geen vermoeden van wat hen te wachten stond, maar het kon niet iets goed zijn. Dit was verschrikkelijk!"